පාකිස්ථාන ජාතිකයින්ගෙන් 53%කට ආරක්ෂිත පානීය ජලය ලබා ගත නොහැකි බව, ඉස්ලාමාබාද්හි පකිස්ථාන සංවර්ධන ආර්ථික විද්යා ආයතනය (PIDE) විසින් පවත්වන ලද සම්මන්ත්රණයකදී විශේෂඥයින් අනතුරු අඟවා තිබේ.
ඒ අනුව, 47%කට පමණක් ආරක්ෂිත පානීය ජලය ලබා ගත හැකි බවයි ඔවුන් අනතුරු අඟවා ඇත්තේ.
එමගින් එරට පවතින ජල-ගුණාත්මක අර්බුදය සහ මහජන සෞඛ්ය, ඵලදායිතාව සහ තිරසාර සංවර්ධනය සඳහා එහි බරපතල ඇඟවුම් ඉස්මතු කර තිබුණි.
“ආරක්ෂාව සඳහා පිපාසය: පකිස්ථානයේ ජල ගුණාත්මකභාවය සහ මහජන සෞඛ්යය” පිළිබඳ අදහස් දක්වමින් පකිස්ථාන ජල සම්පත් පර්යේෂණ කවුන්සිලයේ (PCRWR) අධ්යක්ෂ ජනරාල් (ජල ගුණාත්මකභාවය) ආචාර්ය හිෆ්සා රෂීඩ් හෙළි කර තිබුණේ, පකිස්ථානයේ ඒක පුද්ගල මිරිදිය ලබා ගැනීමේ හැකියාව 1951 දී ඝන මීටර් 5,260 සිට 2024 දී ඝන මීටර් 1,000ට අඩු මට්ටමකට පහත වැටී ඇති බවයි.
එය ජල හිඟයෙන් පෙළෙන ජාතීන් අතරට පාකිස්ථානය ද ඇතුළත් කර ඇති බව ආචාර්ය හිෆ්සා රෂීඩ් පවසයි.
එමෙන්ම රට පුරා රෝගවලින් 40%කට ආසන්න ප්රමාණයකට අනාරක්ෂිත ජලය දායක වන බව ද අනාවරණ වී ඇති අතර පකිස්ථානයේ ජල සම්පත ආරක්ෂා කිරීම සඳහා හදිසි, සම්බන්ධීකරණ සහ දේශගුණික-ප්රතිසංස්කරණ අත්යවශය බව අනාවරණ වී තිබුණි.
පාකිස්ථානයේ, බහුල ස්වාභාවික සම්පත් තිබියදීත්, දූෂණය, අධික ලෙස නිස්සාරණය කිරීම සහ ආයතනික ඛණ්ඩනය ජල අනාරක්ෂිතභාවය රටේ වඩාත්ම දැවෙන මහජන සෞඛ්ය අභියෝගවලින් එකක් බවට පත් කර තිබේ.
යුනිසෙෆ් දත්ත අනුව නිවාසවලින් 70%කට ආසන්න ප්රමාණයක් දූෂිත ජලය පරිභෝජනය කරන බවත්, පාචනය, හෙපටයිටිස් සහ ටයිපොයිඩ් ඇතුළු රෝගවලින් 30-40% ක් අනාරක්ෂිත ජලයෙන් පැන නගින බවත් ජලය හිඟකම පමණක් නොව දුර්වල සම්බන්ධීකරණය සහ කළමනාකරණය ඊට හේතුව බව අනාවරණ වී ඇත.
